Adam Stanisław Krasiński (1714 - 1800) brat Michała Hieronima, syn kasztelana wiskiego Jana. Studiował w Krakowie i Rzymie. W 1752 roku został sekretarzem wielkim koronnym, w 1753 roku kanonikiem płockim i gnieźnieńskim, w 1759 roku biskupem kamienieckim. Kawaler Orderu Orła Białego od 1786 roku. Inicjator i duchowy przywódca konfederacji barskiej i jej najwybitniejsza postać. Kierował polityką zagraniczną konfederacji i posłował jako jej rzecznik do Wiednia i Paryża. Swoje poglądy ekonomiczne wyraził w słowach wypowiedzianych w 1789 roku do delegacji mieszczan Kamieńca Podolskiego: "Szukajcie rękodzieł... Porzyćcie kwaterkę, bo z niej nie będziecie nic mieli...skądże brać tylu pijaków, aby was bogacili". Po upadku konfederacji przebywał w Warszawie lub w Krasnem. Na sejmie czteroletnim wzywał do uchwalenia dziedziczności tronu. Zwolennik konstytucji 3 maja, stał na czele "deputacji do ułożenia rządu". Spoczywa w Krasnem, gdzie ma pomnik w kościele. Jego portret znajduje się w opinogórskim muzeum.